🥏 A Śpiewak Także Był Sam

Kto sam, ten nasz najgorszy wróg! A śpiewak także był sam. Patrzył na równy tłumów marsz Milczał wsłuchany w kroków huk A mury rosły, rosły, rosły Łańcuch kołysał się u nóg Patrzy na równy tłumów marsz Milczy wsłuchany w kroków huk A mury rosną, rosną, rosną Łańcuch kołysze się u nóg 46 UKRAINA (HEJ SOKOŁY)

Słynne „Mury” Jacka Kaczmarskiego stały się hymnem pierwszej, jeszcze niewinnej, „Solidarności”. Ten najbardziej znany – i jednocześnie najmniej zrozumiany utwór – podzielił los swego twórcy. Jacek Kaczmarski – świetny obserwator i komentator świata, poeta i prozaik – w powszechnej opinii funkcjonuje jedynie jako „bard Solidarności”. „Każdy spotka tego diabła, którego się boi” niemal proroczo przewidział Jacek. Piosenki Jacka Kaczmarskiego zacząłem poznawać w czasie stanu wojennego, kiedy chodziłem jeszcze do ogólniaka. Celowo używam określenia „zacząłem poznawać”, bo twórczość Jacka jest tak wielowątkowa, niejednoznaczna i bogata, że wciąż może prowokować odkrywanie nowych treści. Tak ja przynajmniej odbieram twórczość Kaczmarskiego. Tym samym odkrywam, że w tej kwestii nie stać mnie na dziennikarski obiektywizm. Cóż, nie wszystko można zmierzyć „szkiełkiem i okiem”. Pamiętam pewien rajd turystyczny, na który wybraliśmy się pod wodzą historyka z mojej budy. Był to jeszcze stan wojenny, czołgi i milicja na ulicach. Szliśmy jakąś polną drogą, ja grałem na gitarze. Wszyscy głośno śpiewaliśmy „Mury” Jacka Kaczmarskiego. Przechodziliśmy akurat przez małą wioskę pod Bydgoszczą. Pewien mężczyzna na chwilę przerwał przekopywanie ogródka. Patrzył w naszą stronę. Nagle zaczął płakać! Podniósł w naszą stronę dłoń z palcami w kształcie litery V! Tam, na tej polnej drodze, piosenka Jacka przełamała między nami mur nieufności. Mur zrozumiały i naturalny w tych czasach i okolicznościach. A jednak… „A mury runą, runą, runą I pogrzebią stary świat!” Pierwowzorem późniejszych „Murów” była powstała w 1968 roku pieśń katalońskiego barda Luisa Llacha. Opowiadała o słupie, do którego wszyscy jesteśmy przywiązani. Był to widomy symbol zniewolenia Katalończyków w Hiszpanii rządzonej przez znienawidzonego generała Franco. Pieśniarz zapewniał, że starczy pociągnąć mocno za sznur. Raz jeden, raz drugi uwiązany. Słup zacznie się chwiać i „na pewno runie, runie, runie, nie pozostanie po nim ślad”. Kaczmarski do muzyki katalońskiego barda dodał swoje słowa. W zasadzie opisywały one los walczącego z reżimem Llacha. To przy publicznych wykonaniach pieśni „świec tysiące palili mu”. Był czas, że hiszpańska cenzura zakazała wykonywania tego utworu, wtedy Llach ograniczał się do grania melodii pieśni, słowa wyśpiewywały słuchające go tłumy Katalończyków. „I sama melodia bez słów niosła ze sobą znaną treść, dreszcze na wskroś serc i głów.” W ”Murach” Kaczmarskiego w trzeciej zwrotce zachodzi niepokojąca zmiana rewolucyjnego nastroju. Rewolucjoniści „zobaczyli, ilu ich, poczuli siłę i czas. I z pieśnią, że już blisko świt szli ulicami miast. Zwalali pomniki i rwali bruk – ten z nami, ten przeciw nam. Kto sam ten nasz największy wróg! A śpiewak właśnie był sam…” „A mury rosły, rosły, rosły Łańcuch kołysał się u nóg” Śpiewak stracił swoją pozorną kontrolę nad wielbiącym go tłumem. Stanął z boku, już jako obserwator. Co gorsza, skoro nie podążał w tym kierunku, co inni – stał się wrogiem. Rewolucja pożera własne dzieci, taki los spotkał też barda, który pierwotnie porwał tłumy do walki. Charakterystyczne, że w przypadku Lluisa Llacha ten scenariusz sprawdził się co do joty. Utwory tego lewicowego śpiewaka były blokowane przez cenzurę w komunistycznej Polsce – jako pieśni wywrotowe. Śpiewak został sam… Po zwycięstwie rewolucji „mury rosły, rosły, rosły, łańcuch kołysał się u nóg”. Rosły mury między ludźmi, te mentalne, te najtrudniejsze do skruszenia. Mury nietolerancji, niezrozumienia, zacietrzewienia. Wczorajsi zwycięzcy dziś leżeli na tarczach. Walczyli o wolność, a ich własna małość sprawiła, że „łańcuch kołysał się u nóg”. „Solidarność” nigdy nie przyjęła „Murów” jako całości. Internowani po 13 grudnia 1981 działacze panny S po odśpiewaniu trzech zwrotek w miejsce refrenu o rosnących murach dodawali ten bardziej optymistyczny o wyrywaniu murom zębów. Ktoś też (za Kaczmarskiego) dopisał inną, bardziej budującą pointę: „Nie, nie, nie umarł dla nas czas, jest jeszcze tyle pieśni w nas, bo trzeba wierzyć, wierzyć, wierzyć, by móc gdzieś dojść, by żyć, by trwać”. Podstawowy dysonans, jaki tu się ujawnił, polegał na odmiennej poetyce. Jacek był twórcą, poetą, człowiekiem nieufnym wobec ruchów masowych. Zbyt cenił sobie własną indywidualność i talent, aby składać to wszystko na ołtarzu rewolucji. A „Solidarność” niewątpliwie była ruchem masowym, w którym wola jednostki musiała podporządkować się woli ogółu. Śpiewak musiał zatem pozostać sam… Mieliśmy przykłady twórców, którzy swój talent poświęcali w całości rewolucji. Tak zrobił Majakowski, tak zrobił Gałczyński. „Bądź odważny, gdy rozum zawodzi, bądź odważny. W ostatecznym rozrachunku jedynie to się liczy” (Zb. Herbert). Wydaje się, że w tym zestawieniu tylko Kaczmarski miał odwagę powiedzieć tłumowi „nie”. Czy jednak ktoś usłyszał jego sprzeciw? Teraz, po latach, jest czas na refleksję. Można sięgnąć do późniejszej twórczości Jacka. Do jego wierszy obrazujących malarstwo, odnoszących się do ważniejszych zdarzeń historycznych. Do tych opisujących człowieka i jego codzienne rozterki. Zaręczam – kopalnia emocji i wrażeń. Zupełnie inny Jacek, niż znamy go z Radia „Wolna Europa”. Jacek – poeta, nie bard „Solidarności”. Ja też, nie kryję, podchodziłem bardzo przedmiotowo do piosenek Kaczmarskiego. Zwłaszcza w czasie stanu wojennego i po nim. Wolałem wyrywać murom zęby, niż dopuścić myśl, że sam buduję nowy mur. Taka była potrzeba chwili – o czym opowiadałem na wstępie, o naszym rajdzie turystycznym. Wszyscy byliśmy odwróceni… Dla mnie osobiście poezja Zbigniewa Herberta i Jacka Kaczmarskiego (celowo stawiam tych dwóch poetów obok siebie) stała się swoistym dekalogiem. Prawdami, którym nie wolno zaprzeczyć. Zarówno Herbert, jak i Kaczmarski w swojej twórczości oscylowali wokół priorytetów. Prawd ostatecznych. Niepodważalnych. Stawali w szeregach „obrońców królestwa bez kresu i miasta popiołów”. Cóż pozostawało po wezwaniu „Bądź wierny, idź…”? Kaczmarski to bunt wobec zastanej rzeczywistości. Kontestacja. Moi synowie przeżywają to samo, słuchając zupełnie innej, swojej muzyki. I dobrze. Taki bunt jest twórczy, pozwala inaczej ustawić skalę wartości. Od dziesięciu lat organizuję w Bydgoszczy Festiwal piosenek Jacka Kaczmarskiego „Źródło wciąż bije”. Najbliższy odbędzie się 13-14 czerwca 2015, szczegóły na . Ta impreza skupia pozytywnie zakręconych ludzi. Takich, którzy w Jacku widzą Twórcę, a nie tylko barda „Solidarności”. Którym nota bene Jacek nigdy zostać nie chciał. Chyba jednak spotkał swego diabła… Grzegorz Dudziński ^{Choć był osobą bardzo religijną i mówiono o nim, że posiadał trudny charakter, nie kolidowało to z jego rubasznym humorem, z którego był znany. Uwielbiał zabawy i dobre wino. 1. Jan Sebastian Bach (wł. Johann Sebastian Bach) żył w latach 1685 -1750. Pochodził z rodziny o bogatych tradycjach muzycznych, sięgających XVI wieku.} ^{— Rewolucja pożera własnych ojców. Jakże klasycznie kończy się ten twój nowy świat, obywatelu! — Mną to się zadławi. Pana hrabiego toby nawet, połykając, nie zauważyła — parsknął Pankracy, starający się rozpalić ogień. Henryk oznajmił oczywiście, że pora umierać i on tutaj będzie celowo konał z zimna w kącie chaty drwala, ale rąk sobie pracą nie zhańbi. Znaczy, to drugie to Pankracy wydedukował i ogłosił sam. Cokolwiek zjadliwie. Fakt, że Leonardowi ideologiczna miłość przeszła w równie ideologiczną zazdrość o zbędny reakcyjny element – vel błyskotkę wojenną vel Henryka – a następnie w niezmiennie ideologiczny zapał do buntu przeciwko dowódcom, którzy zdradzili odwieczne ideologiczne ideały, tak jakoś go nastrajał. Zdrada Leonarda i to, że ów znalazł posłuch, który z kolei zmuszał Pankracego i Henryka do tułania się po lesie i liczenia na pomoc, tfu, wiernego feudalnym ideałom ludu. Feudalny ideał uosabiał Henryk, od lat uparcie starający się umrzeć, bo oddychanie powietrzem egalitaryzmu uwłaczało jego godności. Całe to umieranie na pokaz było niespecjalnie przydatne w ucieczce. Pankracy twierdził, że nie zostawił hrabiego na pastwę losu tylko ze względu na miłość ludu, przynoszącą pożywne korzyści. — Klasyczne za to jest, że pan hrabia leży. Bezczynnie. — Nieprawda. Ułożyłem dramat i dwie filozoficzne rozprawy. — Chociaż z filozofii wojny partyzanckiej? — Być może to, że ręce trzęsły mu się ze złości, tłumaczyło, czemu Pankracemu rozpalanie ognia idzie trzy razy wolniej niż zwykle. Henryk go zignorował. Potem, kiedy ogień wreszcie buchnął w kominku, dodał łaskawie: — Oraz słałem listy. — Listy? — Do osób o podobnych zapatrywaniach filozoficznych. Otrzymałem już nawet kilka odpowiedzi. Nic ostatecznego, rzecz jasna – upadł nasz ideał i kluczymy jak kupcy – ale budzących nadzieję na pewne... wsparcie, choć głównie duchowe. Ale może i brzęczące... — Henryk zacmokał ponownie. — Chyba nie łudziłeś się, ty, taki cynik i uczony, że skruszenie paru zamków w jednym kraiku wystarczy, żeby obalić wolę... — ...władzy i poddaństwa... — ...ducha, tradycję i honor!} Paweł Śpiewak (pierwszy z lewej) w Senacie RP. Paweł Śpiewak (ur. 17 kwietnia 1951 w Warszawie, zm. 30 marca 2023 [1] tamże [2]) – polski socjolog i historyk idei, doktor habilitowany nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego, publicysta, poseł na Sejm V kadencji, w latach 2011–2020 dyrektor Żydowskiego ^{Ocena wątku: 0 głosów - średnia: 0 1 2 3 4 5 [polski]poszukuję kogoś z "A śpiewak także był sam" Liczba postów: 3 Liczba wątków: 1 Dołączył: Apr 2007 Reputacja: 0 poszukuję bibliografii, a właściwiej kogoś, kto posiada śpiewniki "A śpiewak także był sam" i "Ale źródło wciąż bije...". Potrzebne mi są one, by podać nr strony utworu Rycerze Okrągłego Stołu. Mój deadline to piątek rano. Czy ktokolwiek ma te książki? Byłabym wdzięczna za pomoc... Liczba postów: 2,344 Liczba wątków: 57 Dołączył: Jun 2005 Reputacja: 0 Mam te książki, tylko powiedz, o które piosenki konkretnie Ci chodzi. [b][i][size=75]ukončite prosím výstup a nástup, dveře se zavírají[/b][/i][/size] Liczba postów: 235 Liczba wątków: 14 Dołączył: Feb 2006 Reputacja: 0 gredler napisał(a):Mam te książki, tylko powiedz, o które piosenki konkretnie Ci napisał(a):Rycerze Okrągłego Stołu. Pozdrawiam Liczba postów: 3 Liczba wątków: 1 Dołączył: Apr 2007 Reputacja: 0 dokładnie do "rycerzy okrągłego stołu". Liczba postów: 4,151 Liczba wątków: 85 Dołączył: Jun 2007 Reputacja: 0 Ja mam 'Rycerzy okraglego stolu' w 'Pieciu sonetach o umieraniu komunizmu' Oficyna wydawnicza '63', Warszawa 1989, wydanie II, na stronie 33 -jesli to w czyms pomoze. 'Niegodne nas – za sprawy błahe (Drobnych utrapień lichy towar) Płacić rozpaczą, gniewem, strachem, Zużywać w kłótniach cenne słowa' Liczba postów: 4,748 Liczba wątków: 613 Dołączył: Jul 2004 Reputacja: 0 celobioza napisał(a):"Ale źródło wciąż bije...".celobioza napisał(a):Rycerze Okrągłego Liczba postów: 3 Liczba wątków: 1 Dołączył: Apr 2007 Reputacja: 0 dziękuję wszystkim za pomoc nie spodziewałam się aż tak szybkiej reakcji Liczba postów: 1,706 Liczba wątków: 18 Dołączył: Feb 2006 Reputacja: 0 Jeśli ktoś mógłby.... "Źródło wszelkiego zła" i "Krowa". Liczba postów: 48 Liczba wątków: 2 Dołączył: Jun 2005 Reputacja: 0 wydawnictwo MARABUT "Ale źródło wciąż bije..." Rycerze Okrągłego Stołu - str. 215 Źródło wszelkiego zła - str. 350 Krowa - str 185 [ Dodano: 12 Kwiecień 2007, 19:43 ] oooo, chyba blondynka ... nie załapałam żartu Zbigniewa Będziemy zatem rozszarpywać schedę Słów przemyślanych, myśli przebolałych Każdy dla siebie, każdy podług siebie Liczba postów: 1,706 Liczba wątków: 18 Dołączył: Feb 2006 Reputacja: 0 Gdzie mi do żartów, jak na jutro mam mieć plan prezentacji! Liczba postów: 2 Liczba wątków: 0 Dołączył: Apr 2007 Reputacja: 0 Poszukuje tekstu Metamorfozy sentymentalne z wydania A spiewak takze byl sam do pracy z tekstologi ustalam swoją wersję tekstu i potrzebuję tej wersji z tego wydania. Jeśli ktokolwiek widzial, ktokolwiek ma i moglby to wyslać na moj adres ytak@ byłabym bardzo wdzięczna. Prosze jesli to nie mozliwe tez o inna fome kontaktu Iza Kuprel Liczba postów: 2,344 Liczba wątków: 57 Dołączył: Jun 2005 Reputacja: 0 Tekst jest dokładnie taki jak na stronie. [b][i][size=75]ukončite prosím výstup a nástup, dveře se zavírají[/b][/i][/size] Liczba postów: 2 Liczba wątków: 0 Dołączył: Apr 2007 Reputacja: 0 Dziękuje bardzo za ułatwienie mi pracy i zaoszczędzenie siłpozdrawiam Iza Kuprel Liczba postów: 2 Liczba wątków: 0 Dołączył: May 2007 Reputacja: 0 I ja mam prośbę do kogoś, kto posiada "A śpiewak także był sam". Czy mógłby ktoś podać stronę, na której znajduje się w tym wydaniu tekst piosenki "Metamorfozy sentymentalne"? Jest mi to bardzo potrzebne. Z góry dziękuję Liczba postów: 235 Liczba wątków: 14 Dołączył: Feb 2006 Reputacja: 0 Ale źródło wciąż bije... - s. 331 Nie mam książki, ale tak miałam w przypisie, mam nadzieję, że dobrze. "Najgorsze, że trzeba się zabić Gdy drzewa, gdy morze, gdy maj" Liczba postów: 2 Liczba wątków: 0 Dołączył: May 2007 Reputacja: 0 Dziękuję bardzo! A nie wiesz, czy wersja tego tekstu jest dokładnie taka, jak na stronie?? Każdy szczegół ważny A Może ktoś jednak ma tomik A śpiewak także był sam ? Liczba postów: 5,038 Liczba wątków: 264 Dołączył: Oct 2017 Reputacja: 2 Olafka napisał(a):I ja mam prośbę do kogoś, kto posiada "A śpiewak także był sam". Czy mógłby ktoś podać stronę, na której znajduje się w tym wydaniu tekst piosenki "Metamorfozy sentymentalne"? Jest mi to bardzo potrzebne. Z góry dziękujęStrona: 283 Podobne wątki Wątek: Autor Odpowiedzi: Wyświetleń: Ostatni post [matura] "Lalka, czyli polski pozytywizm" i "Dzieci Hioba" Alicja 3 3,623 02-28-2014, 08:29 PM Ostatni post: Alicja Kaczmarski wobec historii Polski. [matura] Fux 42 14,244 05-12-2011, 10:02 PM Ostatni post: gosiafar Język polski Aneta 1 1,507 06-04-2010, 10:07 AM Ostatni post: Luter [Matura] Muzyczno-słowny obraz Polski i Polaków... Kuzyn 13 5,192 01-09-2010, 09:25 PM Ostatni post: Niktważny [polski/matura] postacie biblijne i mitologiczne elfka 37 12,119 05-24-2009, 02:05 PM Ostatni post: basiab Inspiracje literackie w twórczości JK[polski] Dawca 7 3,341 04-15-2009, 07:47 PM Ostatni post: ann Jacka Kaczmarskiego interpretacje dzieł malarskich. [polski] Klema 16 5,891 03-16-2009, 06:13 PM Ostatni post: anilorak [polski/matura] Portret współczesnego człowieka w poezji JK Salome 14 5,595 03-03-2009, 07:57 AM Ostatni post: stepniarz [polski] matura ustna kłapo 17 5,765 05-14-2008, 10:41 PM Ostatni post: kłapo Polski - matura ustna "Obraz ojczyzny w twórczości JK&q kozmo 1 1,466 05-11-2008, 03:33 PM Ostatni post: kłapo Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości} ^{Zobacz A śpiewak także był sam Jacek Kaczmarski w najniższych cenach na Allegro.pl. Najwięcej ofert w jednym miejscu. Radość zakupów i 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji.}

„A śpiewak także był sam” – przewrotnie puentował swój klasyk Jacek Kaczmarski, ale nikt w Niecieczy, przynajmniej po meczu z Chrobrym, się pod tym niewątpliwie pięknym tekstem nie podpisze. Kacper Śpiewak, 20-letni napastnik Termaliki, strzelił bramkę, zaliczył asystę i poprowadził ekipę Mariusza Lewandowskiego do zwycięstwa nad słabszym rywalem, wykazując spory potencjał i wyprowadzając – przynajmniej na razie – swoją drużyną na czoło tabeli. Śpiewak to ciekawa postać. W minionym sezonie strzelił osiem goli w II lidze dla Stali Stalowa Wola. Od sierpnia gra w Termalice, zdążył już strzelić gola w Pucharze Polski z Bytovią, w I lidze z Jastrzębiem, generalnie otrzaskać się trochę na pierwszoligowych boiskach, a teraz pierwszy raz wybiegł w pierwszym pokazał się z bardzo dobrej strony. WYGRA Z GÓRNIKIEM ŁĘCZNA – KURS W TOTALBET!Po tym meczu powinien mieć na koncie dwa gole i dwie asysty, ale musi zadowolić się nieco skromniejszym wynikiem jednej bramki i jednego ostatniego podania. od asyst. Bramkową akcję rozprowadził bardzo aktywny Artur Radwański, który ładnie odwrócił się kierunkowo, pognał w stronę bramki Bieszczada i już wydawało się, że spróbuje przymierzyć z dystansu, ale nie, nie zdecydował się na takie rozwiązanie, a zamiast tego wypuścił Śpiewaka, który mądrze, w tempo, obsłużył podaniem Gergela. Słowakowi pozostało przyłożyć nogę. Miał przed sobą pustą bramką. Nie pomylił się. Po podaniu Śpiewaka, w doskonałej sytuacji, pomylił się za to nic tam po asystach, w końcu Śpiewak to napastnik, rozlicza się go z bramek. Strzały oddawał trzy razy. Raz przestrzelił głową po dośrodkowaniu Gergela. Drugi raz jego strzał świetnie obronił Bieszczad. Ale za trzecim razem już znalazł drogę do siatki, kiedy piętą strzelił na 2:0 po podaniu – CHROBRY X2 – KURS W TOTALBET!Termalica zagrała o dwie klasy lepiej niż Chrobry. Piłkarze Ivana Djurdjevicia nie mieli za dużo do powiedzenia. Może gdyby Cywka zamiast walić z całej pety, poszukał podania do lepiej ustawionych kolegów, gdyby Loska zamotał się więcej niż raz, gdyby Banaszewski wykorzystał swoją setkę, to byłoby inaczej. Ale nie było. Marny był obraz gospodarzy na tle która – jak zaznaczyliśmy na wstępie – wcale nie ograniczała się do dobrej dyspozycji Śpiewaka. Bardzo dobrze grał Radwański. W stabilnej formie jest Gergel. Głową ze dwa razy swojego szczęścia szukał Wlazło. Ciekawie wypadli nawet zmiennicy: Misak (co za no look pass!) i Czarnowski, którzy przeprowadzili składną akcję dwójkową, niezakończoną golem, bo ten drugi trafił w to złożyło się na to, że Termalica przekonująco wygrała i na razie zajmuje pozycję lidera. No, dobra, przynajmniej do sobotniego meczu ŁKS-u. Ale i tak humory mogą Głogów 0:2 Termalica Nieciecza Gergel 23′, Śpiewak 60′Fot. Newspix Najnowsze WeszłoRaul de Tomas następcą Lewandowskiego w Bayernie? Bayern Monachium wciąż poszukuje następcy Roberta Lewandowskiego. Z najnowszych doniesień hiszpańskiego dziennika „Diari Ara” wynika, że może nim zostać Raul de Tomas z Espanyolu. Wbrew zapowiedziom władz Bayernu Monachium transfer Roberta Lewandowskiego do FC Barcelony stał się faktem. Dlatego celem Bawarczyków na najbliższe tygodnie będzie sprowadzenie nowego środkowego napastnika. W tym kontekście przewinęło się już sporo nazwisk, ale hiszpańskie media właśnie wyciągnęły kolejne. […] stoper na treningu Legii Warszawa Legia Warszawa poszukuje wzmocnień do linii defensywnej. Portal poinformował, że w poniedziałek z drużyną Kosty Runjaicia trenował reprezentant Gwinei Równikowej – Esteban Orozco. Doniesienia z ostatnich dni się potwierdziły. W poniedziałek Legię Warszawa opuścił Mateusz Wieteska, który przeniósł się na zasadzie transferu definitywnego do francuskiego Clermont Foot 63. W stołecznym klubie trwają więc intensywne poszukiwania nowego środkowego obrońcy, który mógłby zastąpić Polaka. Wygląda na to, że na pozycję Wieteski […] – on potrafi uderzyć. A Radomiak nadal nie potrafi wygrać na wyjeździe Druga kolejka i już mamy solidną kandydaturę do najgorszej połowy sezonu. Do przerwy w Mielcu nie działo się absolutnie nic, a najgroźniej było wtedy, gdy Kobylak kopnął w Maja. Na szczęście po przerwie ekipy Radomiaka i Stali się rozkręciły i doświadczyliśmy trochę emocji. Radomianie ostatecznie zwycięstwa nie dowieźli, a zespół Adama Majewskiego kontynuuje swój zaskakujący dwukolejkowy marsz bez porażki. Jeśli najjaśniejszą postacią meczu był Thabo Cele, to wiele o tym meczu mówi. […] Zmarzlik po sezonie odchodzi ze Stali Gorzów! Gdybyśmy mieli jeszcze rok temu zapytać kibiców czarnego sportu, czy to w ogóle możliwe, aby Bartosz Zmarzlik zmienił barwy Moje Bermudy Stali Gorzów Wielopolski na inne w Polsce, większość z nich uważałaby taki scenariusz za nierealny. Gdybyśmy powiedzieli fanom z samego Gorzowa, że może się on ziścić, pewnie pomyśleliby, że zwariowaliśmy i kazaliby nas zawinąć w kaftan. Bo Zmarzlik to Stal Gorzów, a Stal to Zmarzlik – kropka. Z tym, że tylko do końca tego roku. Informacje […] Ramirez na celowniku Zulte Waregem Wszystko wskazuje na to, że Dani Ramirez w najbliższych dniach odejdzie z Lecha Poznań. Z informacji przekazywanych przez portal wynika, że Hiszpanem poważnie interesuje się belgijskie Zulte Waregem. O odejściu Ramireza z Lecha mówiło się już od kilku tygodni. Hiszpański pomocnik miał sporo ofert z innych klubów Ekstraklasy, ale zależało mu przede wszystkim na transferze zagranicznym. Wygląda na to, że w końcu pojawiła się odpowiednia oferta. Portal poinformował w poniedziałek, że Dani […] od 21:00: Białek, Rokuszewski, Paczul, Michalak. Gościem Dominik Furman Czas podsumować okrojoną kolejkę Ekstraklasy. Weszłopolscy zrobią to w składzie: Jakub Białek, Mateusz Rokuszewski, Paweł Paczul, Przemysław Michalak. W programie łączenie z Dominikiem Furmanem z Wisły Płock, która znakomicie zaczęła sezon. Start o 21:00. Zapraszamy! – on potrafi uderzyć. A Radomiak nadal nie potrafi wygrać na wyjeździe Druga kolejka i już mamy solidną kandydaturę do najgorszej połowy sezonu. Do przerwy w Mielcu nie działo się absolutnie nic, a najgroźniej było wtedy, gdy Kobylak kopnął w Maja. Na szczęście po przerwie ekipy Radomiaka i Stali się rozkręciły i doświadczyliśmy trochę emocji. Radomianie ostatecznie zwycięstwa nie dowieźli, a zespół Adama Majewskiego kontynuuje swój zaskakujący dwukolejkowy marsz bez porażki. Jeśli najjaśniejszą postacią meczu był Thabo Cele, to wiele o tym meczu mówi. […] Zmarzlik po sezonie odchodzi ze Stali Gorzów! Gdybyśmy mieli jeszcze rok temu zapytać kibiców czarnego sportu, czy to w ogóle możliwe, aby Bartosz Zmarzlik zmienił barwy Moje Bermudy Stali Gorzów Wielopolski na inne w Polsce, większość z nich uważałaby taki scenariusz za nierealny. Gdybyśmy powiedzieli fanom z samego Gorzowa, że może się on ziścić, pewnie pomyśleliby, że zwariowaliśmy i kazaliby nas zawinąć w kaftan. Bo Zmarzlik to Stal Gorzów, a Stal to Zmarzlik – kropka. Z tym, że tylko do końca tego roku. Informacje […] od 21:00: Białek, Rokuszewski, Paczul, Michalak. Gościem Dominik Furman Czas podsumować okrojoną kolejkę Ekstraklasy. Weszłopolscy zrobią to w składzie: Jakub Białek, Mateusz Rokuszewski, Paweł Paczul, Przemysław Michalak. W programie łączenie z Dominikiem Furmanem z Wisły Płock, która znakomicie zaczęła sezon. Start o 21:00. Zapraszamy! Vingegaard. Chłopak, który pakował ryby do lodu i… wygrał Tour de France Rok temu przypadkowo przejął rolę lidera ekipy Jumbo-Visma i dojechał do mety Tour de France na drugim miejscu. W tym sezonie samotnym liderem też został nieplanowanie. I poszło mu jeszcze lepiej – odsadził nawet Tadeja Pogacara i został zwycięzcą całego wyścigu. A przecież jeszcze kilka lat temu treningi łączył z pracą w fabryce zajmującej się przetwórstwem rybnym. I miał problemy z pokazaniem się wśród juniorów. Od pewnego momentu wszystko […] meczów pokazuje nasze miejsce w szeregu. Po prostu się z nim pogódźmy – Nie wiem, dlaczego polskie drużyny przełożyły te mecze. W jakich krajach przekłada się mecze na początku sezonu, po rozegraniu czterech spotkań? Ja kocham piłkę i dla zawodników nie ma nic lepszego niż gra co trzy dni. To nie jest problem. Musimy zmienić swoją mentalność, bo u nas często się powtarza, że jeśli przegrywasz mecz, to jest to przez złe przygotowanie fizyczne. A to nieprawda. To jest piłka nożna. Real Madryt, Manchester City, FC Barcelona jakoś […] kontra Kozłowski | BRAMA DNIA W dzisiejszej „Bramie dnia” wspominamy dwie bramki, którymi zachwyciła nas Ekstraklasa na starcie poprzedniego sezonu. Jeden ze zdobywców – Kacper Kozłowski, już wyfrunął z naszej ligi. Wszystko stało się jednego dnia – 25 lipca 2021 roku. Zapraszamy do kolejnego głosowania wraz z naszymi partnerami z Gatigo. MICHAŁ CHRAPEK VS RAKÓW CZĘSTOCHOWA ( Na inaugurację sezonu 2021/22 ekstraklasowicze nie rozpieszczali kibiców przez pierwsze dwa dni. W piątek […]

Podczas posiedzenia komisji padały także argumenty m.in. o braku konsultacji społecznych, mimo iż projekt był złożony jako rządowy. Założenia ustawy o służbie zagranicznej. Uchwalony projekt ustawy zakłada m.in. utworzenie odrębnego stanowiska Szefa Służby Zagranicznej, który ma: czuwać nad przestrzeganiem zasad służby

Czwartek, 17 stycznia 2019 (18:19) "Będę działać jako społecznik, ekspert, będę działać naukowo. Natomiast nie chcę już występować w debacie publicznej jako polityk, czy jako osoba, która ubiega się o jakieś urzędy" – powiedział w rozmowie z Polską Agencją Prasową Jan Śpiewak – były kandydat na prezydenta stolicy i lider stowarzyszenia Wolne Miasto Warszawa. "Mój cel pozostaje ten sam, jest nim uczciwa, przyjazna mieszkańcom Warszawa i sprawne państwo, które dba o swoich obywateli, myśląc nie tylko o tym, co ma być za dwa lata, ale też o przyszłych pokoleniach. Zmieniły się tylko narzędzia" – wyjaśnił. Jan Śpiewak oświadczył, że wycofuje się z polityki po ogłoszeniu środowego wyroku w sądzie rejonowym Warszawy, który uznał go winnym zniesławienia Bogumiły Górnikowskiej-Ćwiąkalskiej, adwokat i córki byłego ministra sprawiedliwości Zbigniewa Ćwiąkalskiego. Uzasadnienie tego nieprawomocnego wyroku nie jest jawne. Miejski aktywista i były kandydat na prezydenta Warszawy ma zapłacić 5 tysięcy złotych grzywny i 10 tysięcy nawiązki na rzecz Górnikowskiej-Ćwiąkalskiej. Śpiewak zapowiedział, że grzywny nie zapłaci, nawet jeśli przegra apelację. Mogę iść do więzienia. Pani mecenas była kuratorem 118-latka i przejęła w ten sposób we władanie pół kamienicy na Ochocie. Kamienicy, w której pół życia mieszkali moi dziadkowie - mówił po wyjściu z sali rozpraw. Proces o zniesławienie Górnikowska-Ćwiąkalska wytoczyła Śpiewakowi w związku z konferencją prasową z 19 października 2017 roku przed kamienicą na Joteyki 13 na warszawskiej Ochocie. Społecznik mówił wówczas, że Górnikowska-Ćwiąkalska, była kuratorem 118-letniej osoby i przejęła dzięki temu pół kamienicy przy Joteyki 13. Budynek przekazano w prywatne ręce w 2011 roku. W rozmowie z PAP Jan Śpiewak potwierdził, że zamierza zrezygnować z udziału w życiu politycznym. Doprecyzował, że nie będzie startować w wyborach ani ubiegać się o urzędy. W realiach tej wojny polsko-polskiej nie da się prowadzić innej polityki niż taka, która oparta jest na szczuciu jednych na drugich - stwierdził Śpiewak. Ten wyrok przelał dla mnie czarę goryczy. Okazało się, że nawet ze strony sądów, które powinny stać na straży elementarnych zasad praworządności i wolności słowa, wychodzi atak na praworządność i wolność słowa - tłumaczył. Śpiewak zadeklarował, że jego decyzja nie oznacza zaprzestania wszelkiej działalności publicznej. Będę działać jako społecznik, ekspert, będę działać naukowo. Natomiast nie chcę już występować w debacie publicznej jako polityk, czy jako osoba, która ubiega się o jakieś urzędy. Mój cel pozostaje ten sam, jest nim uczciwa, przyjazna mieszkańcom Warszawa i sprawne państwo, które dba o swoich obywateli, myśląc nie tylko o tym, co ma być za dwa lata, ale też o przyszłych pokoleniach. Zmieniły się tylko narzędzia - podkreślił. Jak zapowiedział, działalność społeczną będzie realizował poprzez założone przez siebie w 2017 r. stowarzyszenie Wolne Miasto Warszawa. Pytany, czy dopuszcza powrót, jeśli zmieni się sytuacja polityczna w kraju, Śpiewak odpowiedział: "Nigdy nie mów nigdy". Obecna sytuacja w Polsce jest tak ponura i porażająca, że trudno to sobie wyobrazić - dodał. Podziękował jednocześnie za wszystkie otrzymane po swojej deklaracji o odejściu z polityki wyrazy wsparcia. W latach 2014-16 Śpiewak był liderem stowarzyszenia Miasto Jest Nasze. W czasie, kiedy kierował tą organizacją utworzyła ona i opublikowała w internecie tzw. Warszawską Mapę Reprywatyzacji - interaktywną grafikę, na której znajduje się 29 nazwisk osób, które - według MJN - brały udział w kontrowersyjnych zwrotach nieruchomości w Warszawie, ich wzajemne relacje oraz nieruchomości, z którymi mają powiązania. Śpiewak jest też autorem poświęconej kulisom afery reprywatyzacyjnej książki "Ukradzione miasto". Opracowanie:Maciej Nycz

Mury – album studyjny Przemysława Gintrowskiego, Jacka Kaczmarskiego i Zbigniewa Łapińskiego wydany w 1981 roku przez Wifon. Album jest zapisem programu stworzonego jeszcze w 1978 roku, który początkowo grany był na scenie warszawskiego Teatru „Na Rozdrożu”. Nagrania zrealizowano w studiach S-1 i M-1 w Warszawie 12–16 września

Opis Twórczość Jacka Kaczmarskiego jako autora Obławy, Murów czy Zbroi jest doskonale znana wszystkim, którzy wkraczali w wiek dojrzały pod koniec lat siedemdziesiątych, a w następnej dekadzie związani byli, choćby tylko emocjonalnie, z „Solidarnością”. Powstały wówczas wizerunek barda opozycji został później częściowo przekreślony ręką samego Kaczmarskiego i zastąpiony ironicznym „autoportretem z kanalią”. Jednakże przy lekturze całości dorobku autora Murów, a niniejszy tom śmiało może pretendować do miana jego „Wierszy zebranych”, okazuje się, że nie ma jednego Kaczmarskiego – „piewcy etosu Solidarności”, tak jak nie ma Kaczmarskiego – „kontestatora”, „nihilisty” czy „satyryka”. A przecież to tylko niektóre z etykietek, jakie próbowano, i próbuje się, mu przyczepiać. Owszem, z wierszy i piosenek Kaczmarskiego wyłania się pewna postawa wobec świata, pewien sposób patrzenia na kondycję ludzką, historię, tradycję literacką. Ale jest tam miejsce zarówno na patos, jak i na szyderstwo, na moralistykę, i na śmiech błazna. Nowe pokolenie czytelników i słuchaczy dawnego „barda Solidarności” znajdzie w zgromadzonych tu tekstach to, co zawsze znamionuje twórczość prawdziwego artysty – zrozumienie złożoności świata, świadomość tragizmu i nędzy ludzkiego żywota, uwikłanego w odwieczną walkę postu z karnawałem. Warto więc czytać Kaczmarskiego i spróbować dotrzeć do uniwersalnych treści jego wierszy. Bo zmieniają się historyczne dekoracje, ale człowiek pozostaje taki sam, trapiony wciąż tymi samymi rozterkami moralnymi i egzystencjalnymi. O tym właśnie są te wiersze. Spis treści Przedmowa MURY Ze sceny Encore, jeszcze raz Pejzaż z szubienicą Casanova – Fellini Pompeja Krajobraz po uczcie Starzy ludzie w autobusie Źródło Mury Hymn RAJ Stworzenie świata Bal u Pana Boga Strącanie aniołów Władca ciemności Wygnanie z Raju Pusty Raj Wieża Babel Walka Jakuba z aniołem Hiob rzeź niewiniątek Chrystus i kupcy Dzień gniewu Sąd ostateczny Powrót MUZEUM Szturm Stańczyk Petersburg – Dostojewski Rejtan czyli raport ambasadora Wieszanie zdrajców Pikieta powstańcza Somosierra Zesłanie studentów Wigilia na Syberii Zatruta studnia Powrót z Syberii Wiosna 1905 Autoportret Witkacego Birkenau Rozstrzelanie Czerwony autobus Osły i ludzie Kanapka z człowiekiem Wariacje dla Grażynki Arka Noego KRZYK Nie lubię Przedszkole Poczekalnia Manewry Kosmonaucie Pustynia Meldunek Obława Kasandra Lekcja historii klasycznej Misja Sen Katarzyny II Starość Piotra Wysockiego Ballada feudalna Ballada o spalonej synagodze Nawiedzona, wiek XX Krzyk NIEWOLNICY Narodziny niewolnika Nie mogę spać Bunt Posiłek Targ Ona Niewolnik-filozof 90 DNI SPOKOJU Przysięga Dylemat Krowa Oni Pewność Sęp Egzamin Przepaść Litania Karmaniola ZBROJA Zbroja Przyjaciele List do redakcji „Prawdy” […] Prośba Koncert fortepianowy Marsz intelektualistów Kołysanka Młody las Linoskoczek Listy Artyści Świadectwo Raport o stanie samobójstw Ballada pozytywna Wykopaliska Epitafium dla Brunona Jasieńskiego PRZEJŚCIE POLAKÓW PRZEZ MORZE CZERWONE Przejście Polaków przez Morze Czerwone Wróżba Powódź Górnicy Quasimodo Ostatnia mapa Polski Trolle Nasza klasa Młodych Niemców sen Obława II (Z helikopterów) Obława III (Potrzask) MÓJ ZODIAK Wyjaśnienie Żegluga Baran Byk Bliźnięta Rak Lew Panna Waga Skorpion Strzelec Koziorożec Wodnik Ryby KOSMOPOLAK Koń wyścigowy Bajka Tradycja Ostatnie dni Norwida Starość Owidiusza Ambasadorowie Witkacy do kraju wraca Rehabilitacja komunistów Widzenie Ballada o bieli Dzień gniewu II (Czarnobyl) Rozbite oddziały List z Moskwy Zmartwychwstanie Mandelsztama Pierestrojka w KGB Zaproszenie do piekła Ciąg dalszy Barykada (Śmierć Baczyńskiego) Opowieść pewnego emigranta Mury ’87 (Podwórko) Przeczucie (Cztery pory niepokoju) NOTATNIK AUSTRALIJSKI Alternatywa Spełnienie Jezioro Jerzego Kiama Wodospad Piosenka o miłości Twarze Mój syn Serce i pięść Morze Traktat o przestrzeni Tęsknota Ocean Indyjski I Ocean Indyjski II Niebo nad Tasmanią Pies i ocean Fale PIĘĆ SONETÓW 0 UMIERANIU KOMUNIZMU Doświadczenie Lirnik i tłum Zwątpienie Wiatr Rozterka Piosenka o gwoździach Światło Elektrokardiogram Wywiad z emerytem Lament zomowca Krzyż i pies Ararat Ofiara Stalker Patriotyzm Goryle Zbiorcza odpowiedź na listy z kraju Wizyta w PRL na zaproszenie rzecznika Pięć sonetów o umieraniu komunizmu Śmierć Jesenina Upadek imperium Szkoła Posągi Afganistan Rymowanki zza grobu Rycerze okrągłego stołu Kiedy Ballada czarno-biała Inspiracja Ci wszyscy ludzie Linoskoczek II Młody las II Manewry II Źródło II (Rozlewiska) Obława IV Arka Noego II Pięć głosów z kraju – październik 1989 Sublokator (Ulotka wyborcza) Spotkanie z Wallenrodem Polityczne epitafium dla kandydata „Obym się mylił” Ballada żebracza WOJNA POSTU Z KARNAWAŁEM Antylitania na czasy przejściowe Kuglarze Wojna postu z karnawałem Poranek Astrolog Bankierzy Syn marnotrawny Cromwell Szulerzy Bajka średniowieczna Ja Portret zbiorowy w zabytkowym wnętrzu Epitafium dla Sowizdrzała Marcin Luter Włóczędzy Pejzaż zimowy Koniec wojny trzydziestoletniej Portret zbiorowy we wnętrzu – Dom opieki Siedem grzechów głównych Rozmowa Kantyczka z lotu ptaka Jan Kochanowski Zbigniewowi Herbertowi Lekcja anatomii doktora Tulpa Rublow SARMATIA Do muzy suplikacja przy ostrzeniu pióra Drzewo genealogiczne Na starej mapie krajobraz utopijny Dobre rady Pana Ojca Pana Rejowe gadanie Dzielnica żebraków Czary skuteczne na swary odwieczne Prosty człowiek Warchoł Z pasa słuckiego pożytek Rokosz Kniazia Jaremy nawrócenie Elekcja Pobojowisko O zachowaniu przy stole Nad spuścizną po przodkach deliberacje Według Gombrowicza narodu obrażanie Z szesnastowiecznym portretem […] SZUKAMY STAJENKI Szukamy stajenki Scena to dziwna Jak długo grać będą Tyle złota i purpury Kolęda barokowa Zrodził się dzieciaczek Nie widzą, nie wiedzą Kolęda ludowa Odmiennych mową, wiarą, obyczajem… Straszny rwetes, bracie ośle… Nad uśpioną Galileą… Lśnij, nieboskłonie… Kołysanka Ilu nas w ciszy W kołysce ziemi obiecanej… POCHWAŁA ŁOTROSTWA Czaty śmiełowskie Karnawał w „Wiktorii” Lećmy Grzesiukiem Rozróżnienie Pochwała łotrostwa Zabić kota Sumienie i historia Reportaż Błogosławię zło… Wzór Metamorfozy sentymentalne Odpowiedź na ankietę Twój system wartości” 1788 Żywioły Coś za coś Mroźny trans metafizyczny Blues Odyssa Diabeł Teodycea Epitafium dla księdza Jerzego Ogłoszenie Testament Nadzieja Niech… MIĘDZY NAMI Da capo… Ostatnie Słowo O krok Lament Tytana Przyczynek do legendy o Świętym Jerzym Scheda po Tolkienie Pochwała Człowieka Postmodernizm Wyschnięte strumienie Źródło wszelkiego zła Pytania retoryczne Komu bije wielki dzwon Przechadzka z Orfeuszem Pożegnanie Okudżawy Weterani Między nami Rytmy Zegar Autoportret z psem Dęby Motywacja MUZEUM – ANEKS Pejzaż z trzema krzyżami Mistrz Heronimus van Aeken […] Wóz siana Przypowieść o ślepcach Dawid Stary Michał Anioł i Pieta Rondanini Zaszlachtowany wół Zaparcie się Apostoła Piotra Powołanie Świętego Mateusza Młody Bachus Trzy portrety Karzeł Martwa natura Czytająca list Bar Folies Bergères Sabat czarownic Książę Dali Kredka Kramsztyka Japońska rycina WYSOCKI Cios w cios… Pada ciemność… Wydarzenie w knajpie Siedzimy tu przez nieporozumienie Czołg Spotkanie w porcie Góry Statki Cud Piosenka o radości życia Czarne suchary Epitafium dla Włodzimierza Wysockiego Z BAŚNI DZIECIŃSTWA Głupi Jasio Szklana góra Brat dobry, brat zły Z chłopa król Ballada o kamiennych lwach Podróże Guliwera. Liliput Podróże Guliwera. Brobdingnag Podróże Guliwera. Laputa Podróże Guliwera. Houyhnhnm Bajeczka z perspektywki LEKTURY SZKOLNE Kara Barabasza Tezeusz Teza Don Kichota Teza Sancho-Pansy Co dwóch widzi, gdy widzi to samo Popas w karawanseraju Sny i sny Pożytek z odmieńców Cervantes Jonathan Swift pod pręgierzem Robinson Cruzoe Moby Dick Krótka rozmowa między Panem, Chamem […] Ogniem i mieczem. Pan Podbipęta Potop. Pan Kmicic Pan Wołodyjowski Lalka, czyli polski pozytywizm Aleksander Wat Kazimierz Wierzyński Kariera Nikodema Dyzmy Parafraza Odnosimy się… Pisanie o Narodzie VARIA 1971⁠–⁠81 Ballada o drapieżnej bestii Ballada myśliciela Ballada o grze Ballada o lokajach Ballada o oknie Ballada o powitaniu Ballada o windzie Ballada paranoika Miasto nocą Oblężenie Rozmowa z serdecznym przyjacielem Stres Ballada o gruzińskim rogu Ballada o umieraniu Ballada o wesołym miasteczku Ballada o zasranym pomniku Ballada o Hidalgu don Pedro […] Ballada o samotnym oknie Ballada z morałem Bajka o Polsce Ballada o branderze Ballada o spotkaniu Bieg Pamiętnik znaleziony w starych nutach Pokolenie Przybycie tytanów Psy Wędrówka z cieniem Ballada autotematyczna Dzwon Edykt orła Helena Joanna d’Arc Kołysanka dla Kleopatry Sara Optymistyczny horoskop Noc Świętojańska Przepowiednia Ptak Rycina Świadkowie Latarnie Kiedy jestem smutny Ballada o twarzy Bajka Napoleon Wspomnienie A my nie chcemy uciekać stąd Song o rozkoszy Pompeja II Opowiedz mi… Korespondencja klasowa Ballada o okrzykach Pustynia Raport posterunkowego Smitha […] Pielgrzymka Pieśń o śnie Dzieci Hioba VARIA 1982/94 Śmierć Rejtana Urodziny Powiśle Pieśń o hufcu Listy do redakcji Pokusa „We Are the World…” Pochodnie Wojna Duch czasu M/S „Maria Konopnicka” Ballada wrześniowa Katyń Jałta Przypowieść prawdziwa o szaliku Limeryki o narodach Limeryki o narodach II Nić Nasza klasa ’92 Wizyta krewnej z zagranicy Upadek gabinetu Upadek Związku Radzieckiego Program Starzejesz się stary Błędy wróżbitów O demokracji Ballada antykryzysowa „X” Davis Miles Akompaniator Krótka historia nawiązania stosunków […] Zmierzch wieku Kwestia odwagi Konfesjonał Motywacja POEMATY Amanci Panny „S” Piosenka dla Mikołaja Lot. Epitafium dla emigrantów Kosmopolak (Prolog) Kosmopolak (Paryż) Kosmopolak (Paryż II) Kosmopolak (Londyn) Kosmopolak (Izrael) Widzenia na temat końca świata Requiem rozbiorowe SKRUCHY I EROTYKI DLA EWY *** Grzeczna Pacia i wstrętni rodzice Rano Da capo… Ewa – naśladowanie Słowackiego Pragnienie Adama Makatka i bukiet Powiedziałaś Kosmos i stopa Tyle o Tobie Ewa, rywal i ja Serce Ewy Ewa śpi Przygodowy film o pisaniu w nocy BANKIET Bankiet Ballada o ubocznych skutkach alkoholizmu Pijak Kac Rondo czyli piosenka o kacu gigancie Hymn wieczoru kawalerskiego […] Pijany poeta TŁUMACZENIA I ADAPTACJE Zła reputacja Ballada dla obywatela miasteczka P Marinette Testament Grajek Ballada o ściętej głowie Szkoła Ja nim nie będę Ciężki deszcz Bob Dylan Hank, ja i Joe Chrystus i tłumy Zamki na niebie Lament emigranta (1842) Dennis O’Reilly Mufka Susanin Powrót sentymentalnej Panny „S” Alfabetyczny indeks utworów

Znaczy, to drugie to Pankracy wydedukował i ogłosił sam. Cokolwiek zjadliwie. Fakt, że Leonardowi ideologiczna miłość przeszła w równie ideologiczną zazdrość o zbędny reakcyjny element – vel błyskotkę wojenną vel Henryka – a następnie w niezmiennie ideologiczny zapał do buntu przeciwko dowódcom, którzy zdradzili

Sąd skazał aktywistę Jana Śpiewaka na karę grzywny za zniesławienie mec. Bogumiły Górnikowskiej. Śpiewak zarzucił jej, że "przejęła w 2010 roku metodą na 118-letniego kuratora kamienicę na Ochocie". Czy sąd mógł uznać inaczej? Czy to Jan Śpiewak ma rację? Analizujemy i odpowiadamy na najważniejsze pytania Sąd Okręgowy w Warszawie prawomocnie skazał Jana Śpiewaka na zł grzywny i zł nawiązki za zniesławienie Bogumiły Górnikowskiej. Głosy oburzenia podniosły się z różnych stron: Lewica Razem oraz wiceminister sprawiedliwości Sebastian Kaleta protestują wobec utajnienia uzasadnienia wyroku, sprawie przyglądał się Rzecznik Praw Obywatelskich, premier wyraził solidarność, Ordo Iuris zaoferowało opinię amicus curiae w dalszym postępowaniu. Jan Śpiewak uznał wyrok za polityczny i podkreślał, że został wydany w znamiennej dacie 13 grudnia. Art. 212 kodeksu karnego. Zniesławienie Art. 212 kodeksu karnego. Zniesławienie 1. Kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. 2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 za pomocą środków masowego komunikowania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. 3. W razie skazania za przestępstwo określone w § 1 lub 2 sąd może orzec nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, Polskiego Czerwonego Krzyża albo na inny cel społeczny wskazany przez pokrzywdzonego. 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 odbywa się z oskarżenia prywatnego. Śpiewak u Dudy Bulwersujący dla wielu osób krytycznych wobec władzy był też fakt, że Śpiewak został przyjęty przez prezydenta Dudę. Poinformował o tym w lakonicznym tweecie 15 grudnia prezydencki minister Błażej Spychalski. Śpiewak ujawniał 16 grudnia na FB, że „prezydent powiedział, że rozpatrzy mój wniosek o ułaskawienie. Równocześnie będę składał wnioski do RPO i Prokuratura Generalnego o złożenie kasacji do Sądu Najwyższego. Wykorzystam każdą legalną drogę, żeby zdjąć piętno przestępcy. Robię to dla siebie, ale też dla wszystkich, którzy walczą o sprawiedliwość. Ten wyrok był sygnałem, że ofiary reprywatyzacji nie mogą liczyć na sprawiedliwość”. Uprzedzając krytykę, Śpiewak dodał, że nie jest zwolennikiem zmian w sądownictwie wprowadzanych przez PiS. Wpis Śpiewaka na FB o wizycie u Dudy Tak, zostałem wczoraj zaproszony przez Prezydenta na rozmowę. Szanuję urząd Prezydenta, przyjąłem zaproszenie i podziękowałem za zainteresowanie moją sprawą. Rozmawialiśmy o mojej sytuacji prawnej i reprywatyzacji w Krakowie i Warszawie. Tak, Prezydent powiedział, że rozpatrzy mój wniosek o ułaskawienie. Równocześnie będę składał wnioski do Rzecznika Praw Obywatelskich i Prokuratura Generalnego o złożenie kasacji do Sądu Najwyższego w mojej sprawie. Wykorzystam każdą legalną drogę, żeby zdjąć piętno przestępcy. Robię to dla siebie, ale też dla wszystkich, którzy walczą o sprawiedliwość i nie mogą liczyć na takie wsparcie jakie ja otrzymuje. Ten wyrok był sygnałem, że ofiary reprywatyzacji nie mogą liczyć na sprawiedliwość. Dziękując Prezydentowi za zainteresowanie moją sprawą chcę zaznaczyć, że nie jestem zwolennikiem zmian i sposobu ich wprowadzania przez PiS. Uważam jednak, że reforma sądownictwa jest potrzebna. Trzeba zmienić system a nie tylko ludzi. Sądy muszą zostać zdemokratyzowane. Rozumiem, że koincydencja tych wydarzeń jest nieszczęśliwa. Nie ja jednak wpadłem na pomysł skazania mnie i utajnienia uzasadnienia wyroku. Chce jednocześnie podkreślić, że zmian wymaga prawo karne. Artykuł 212 kodeksu karnego, który pozwala karać więzieniem za wypowiedziane słowa, miał wedle zapowiedzi samych polityków PiSu zlikwidowany. Jestem zaskoczony i wzruszony ogromnym zainteresowaniem. Rozumiem, że mój wyrok wywołuje emocje ze wszystkich stron politycznego sporo. Kluczowa jest jednak sprawa. Dlatego też jak najszybciej powinny być wznowione prace nad ustawą reprywatyzacyjną i liczę na działanie ponad partyjnymi szyldami wszystkich ugrupowań. Abstrahując od politycznego kontekstu wyroku i działań Śpiewaka, zapytajmy: Czy sąd ma rację? Czy rzeczywiście reprywatyzacja kamienicy przy ul. Joteyki 13 odbyła się prawidłowo? Czy też Jan Śpiewak ma rację w tej konkretnej sprawie? Czy Śpiewak jest winny zniesławienia? Spróbujmy uporządkować okoliczności sprawy, zwłaszcza że ma ona dwuletnią już historię. Boom. Śpiewak pisze tweeta 19 października 2017 roku Jan Śpiewak opublikował na twitterze wpis: „Boom! Córka ministra Ćwiąkalskiego przejęła w 2010 roku metodą na 118 letniego kuratora kamienicę na Ochocie”. Do wpisu załączył link do materiału opublikowanego przez tabloid Fakt, w którym cytowano jego wypowiedź. Ten sam zarzut powtórzył na kilku konferencjach prasowych. W styczniu 2018 roku Bogumiła Górnikowska wniosła prywatny akt oskarżenia, zarzucając Śpiewakowi, że pomówił ją o nieprawidłowości w wykonywaniu przez nią funkcji kuratora oraz udział w aferze reprywatyzacyjnej, i naraził na utratę zaufania potrzebnego do wykonywania przez nią zawodu. Dotknęły ją informacje przekazywane przez Śpiewaka, bo wynikało z nich, że przejęła budynek lub część budynku dla siebie. Na wezwania wzywające do zaprzestania naruszeń dobrego imienia Śpiewak nie reagował, a w toku procesu nie przyjął propozycji ugody. Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia uznał Jana Śpiewaka winnym pomówienia i skazał go na grzywnę oraz nałożył obowiązek zapłaty nawiązki. Apelację wniosły obie strony. Czy postępowanie i wyrok musiały być utajnione? Zgodnie z art. 359 pkt. 2 Kodeksu postępowania karnego rozprawa, która dotyczy sprawy o pomówienie jest niejawna; ale na wniosek pokrzywdzonej rozprawa Śpiewak-Górnikowska odbywa się jednak w drugiej instancji jawnie. Art. 359. Kodeksu postępowania karnego Art. 359. KPK. Przesłanki utajnienia rozprawy Niejawna jest rozprawa, która dotyczy: 1) wniosku prokuratora o umorzenie postępowania z powodu niepoczytalności sprawcy i zastosowanie środka zabezpieczającego; 2) sprawy o pomówienie lub znieważenie; na wniosek pokrzywdzonego rozprawa odbywa się jednak jawnie. Osoby obecne na niejawnej rozprawie mają obowiązek zachowania w tajemnicy okoliczności ujawnionych na rozprawie. Nie oznacza to jednak „utajnienia” innych materiałów, które mogły być już wcześniej publicznie dostępne. Ogłoszenie wyroku jest zawsze jawne. Kontrowersje budzi, czy obligatoryjne wyłączenie jawności rozprawy w sprawie o pomówienie obejmuje również ustne motywy wyroku. Art. 364. Kodeksu postępowania karnego Art. 364. KPK Jawność ogłoszenia wyroku 1. Ogłoszenie wyroku odbywa się jawnie. 2. Jeżeli jawność rozprawy wyłączono w całości lub w części, przytoczenie powodów wyroku może nastąpić również z wyłączeniem jawności w całości lub w części. Nie jest jasne, czy art. 364 § 2 kpk w ogóle znajduje zastosowanie do spraw o pomówienie. Zdaniem sędziów ze stowarzyszenia IUSTITIA w sprawie obligatoryjnie niejawnej (a taką jest sprawa o pomówienie), ustne uzasadnienie również musi być niejawne. W opracowaniach naukowych wskazuje się jednak na to, że art. 364 § 2 kpk powinien znaleźć zastosowanie, a zatem wyłączenie jawności przytoczenia powodów wyroku nie jest obligatoryjne nawet wówczas, gdy rozprawa była obligatoryjnie niejawna[1]. Decyzję co do wyłączenia jawności uzasadnienia w takiej sytuacji podejmuje sąd. Czy można było ustanowić kuratora? Sprawa reprywatyzacji kamienicy przy ul. Joteyki 13 została zainicjowana przez spadkobierców właścicieli połowy nieruchomości – państwa Kaplan, reprezentowanych przez krakowskiego adwokata Romana Porwisza. W księgach hipotecznych widniał także wpis drugiego współwłaściciela – Aleksandra Piekarskiego. Nie była znana jego data urodzenia ani miejsce pobytu. Wiadomo było, że w 1939 roku był wpisany do księgi hipotecznej jako współwłaściciel nieruchomości. Według racjonalnych założeń w 1939 roku mógł mieć zarówno 20, jak i 70 lat, a zatem w 2008 roku mógł mieć lat 89 albo 140. W pierwszym przypadku nie można byłoby z góry przyjąć, że nie żył. Zresztą nawet wiedza o wcześniejszej dacie urodzenia, w przypadku braku aktu zgonu lub postanowienia o uznaniu za zmarłego w ówczesnym stanie prawnym mogła nie być wystarczająca. Był wprawdzie wyrok Sądu Najwyższego z 23 maja 2003 roku (III CA 1/03), zgodnie z którym jeśli data urodzenia osoby wskazywała, że z wysokim prawdopodobieństwem już ona nie żyje, ustanowienie kurateli dla nieobecnego nie było dopuszczalne (czyli kuratora nie powinno być). Jednak dopiero w 2016 roku do Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wprowadzono jednoznaczny zapis zakazujący ustanowienia kuratora dla ochrony praw osoby, jeżeli istnieją przesłanki uznania jej za zmarłą. Jan Śpiewak wskazywał, że nie jest możliwe ustanowienie kuratora dla osoby nieznanej z miejsca pobytu, której tożsamość nie jest znana. Śpiewak przywoływał wyrok Sądu Najwyższego z 23 września 1997 roku (I CKU 117/97), w którym wskazano, że nie można ustanowić kuratora dla osoby niezidentyfikowanej. Sprawa z lat 90. dotyczyła jednak szczególnego stanu faktycznego, w którym próbowano wytoczyć powództwo przeciwko osobie fikcyjnej, która nigdy nie istniała, a jej dane widniały w sfałszowanym dokumencie. Należy zgodzić się z Janem Śpiewakiem, że nie jest możliwe ustanowienie kuratora dla Stanisława Wokulskiego, jednakże nie jest to sytuacja analogiczna do sytuacji Aleksandra Piekarskiego, o którym wiadomo było, że był osobą istniejącą. Ustanawianie kuratel dla osób nieznanych z miejsca pobytu jest zwykłą praktyką, która umożliwia przeprowadzenie szeregu najróżniejszych postępowań, w tym postępowań o rozwód, alimenty czy pozbawienie władzy rodzicielskiej. Stąd też orzeczenia sądu, który ustanawiał kuratelę dla nieznanego z miejsca pobytu Aleksandra Piekarskiego, należy uznać za zgodne z prawem według stanu wiedzy na datę wydawania tych orzeczeń. Bogumiła Górnikowska nie miała podstaw, żeby odmówić wyrażenia zgody na pełnienie funkcji kuratora. Zadaniem kuratora jest ochrona praw kuranda. Ochrona może obejmować dochodzenie roszczeń, obronę przed roszczeniami, ale też zabezpieczenie roszczeń oraz czynności zachowawcze. Ochrona to także dokonywanie czynności prawnych (z zakresu prawa cywilnego, handlowego, pracy) oraz czynności faktycznych (np. wpuszczenie do lokalu mieszkalnego osób przeprowadzających obligatoryjne przeglądy instalacji wewnętrznych)[2]. Szczegółowy zakres kurateli każdorazowo winien oznaczyć sąd. Podstawowym obowiązkiem kuratora jest prowadzenie poszukiwań osoby nieobecnej a poza tym sprawowanie zwykłego zarządu jej majątkiem, a więc dokonywanie koniecznych czynności faktycznych i prawnych, mających na celu zachowanie majątku. Tak też wynika z przywoływanego przez Jana Śpiewaka wyroku Sądu Najwyższego z 18 kwietnia 2000 roku (III CKN 270/00). Czy kurator przejęła kamienicę? Z dokumentów ujawnionych przez Jana Śpiewaka wiemy, że Bogumiła Górnikowska jako kurator udzieliła pełnomocnictwa Romanowi Porwiszowi – pełnomocnikowi pozostałych spadkobierców. Wiemy też, że Roman Porwisz podpisał protokół, na mocy którego przejął dokumenty oraz zarząd nad nieruchomością przy ul. Joteyki 13, w tym nad dotychczas niewykupionymi mieszkaniami lokatorskimi. Wiemy również, że Bogumiła Górnikowska aprobowała działania polegające na podwyższeniu czynszów lokatorom. Wiemy także, że po uzyskaniu informacji o tym, że Aleksander Piekarski zmarł w 1958 roku, kuratela została uchylona, lecz po uzyskaniu informacji o zgonie, ale przed uchyleniem kurateli podejmowane były jeszcze czynności z udziałem kuratora. Wszystko to nie zmienia faktu, że Bogumiła Górnikowska nie przejęła kamienicy, ani żadnej jej części na własność. Obecnie przyznaje to także Jan Śpiewak. Czy doszło do pomówienia? Zgodnie z art. 212 § 1 i 2 Kodeksu karnego przestępstwem jest pomówienie osoby o postępowanie lub właściwości, które mogą ją poniżyć w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego zawodu – popełnione za pomocą środków masowego komunikowania. W razie publicznego rozgłoszenia zarzutu, dla braku przestępstwa konieczne jest, aby zarzut był prawdziwy i dotyczył postępowania osoby pełniącej funkcję publiczną lub służący obronie społecznie uzasadnionego interesu. Wobec niejawnego charakteru sprawy nie są znane jej wszystkie szczegóły. Z dostępnych informacji wynika, że sąd oceniał przede wszystkim zarzut dotyczący „przejęcia kamienicy metodą na kuratora”, nie oceniał więc całokształtu procesu reprywatyzacji kamienicy. Znana z patologicznych form reprywatyzacji „metoda na kuratora” polega na tym, że w odniesieniu do nieznanego/nieobecnego współwłaściciela nieruchomości ustanawia się kuratora, lub też ustanawia się kuratora spadku, a następnie w drodze odrębnych czynności sprzedaje się zaufanej osobie udziały w nieruchomości znacznie poniżej ich wartości rynkowej[3]. Wiemy, że w odniesieniu do kamienicy przy ul. Joteyki nie doszło do sprzedaży, a Bogumiła Górnikowska nie odniosła żadnej korzyści majątkowej z udziału w tej sprawie, poza niewielkim wynagrodzeniem kuratora. Bogumiła Górnikowska wykonuje zawód zaufania publicznego – zawód adwokata. Pomówienie polega na podnoszeniu lub rozgłaszaniu zarzutu, który godzi w dobre imię pokrzywdzonego, naraża na utratę zaufania zawodowego. Rozgłoszenie zarzutu „przejęcia kamienicy metodą na kuratora” z pewnością może doprowadzić do takiego skutku, a w świetle znanych okoliczności sprawy zarzut był nieprawdziwy. Do takiego przekonania doszły również sądy obu instancji, uznając Jana Śpiewaka za winnego pomówienia. Stan prawny kamienicy do chwili obecnej nie jest wyjaśniony. Według dostępnych informacji spór pomiędzy spadkobiercami a miastem Warszawą nadal trwa, z udziałem spadkobierców Aleksandra Piekarskiego. W toku jest również postępowanie przed Komisją Reprywatyzacyjną. Czy są w tej sprawie inne wątpliwe okoliczności? Tak, choć część z nich może wynikać z niedostatku publicznie dostępnych informacji na temat sprawy. Wątpliwości budzi sam fakt oddania zarządu kamienicy w 2010 roku przez miasto Warszawę. Szereg orzeczeń dotyczących tej nieruchomości w kolejnych latach uchylono. Zastanawiać może fakt pełnienia kurateli dotyczącej nieruchomości w Warszawie przez adwokatkę z Krakowa, a także udzielenie przez nią pełnomocnictwa pełnomocnikowi spadkobierców pozostałych właścicieli. Etycznie wątpliwe było podwyższanie czynszów lokatorom, podejmowane z inicjatywy spadkobierców reprezentowanych przez mec. Porwisza. Zastrzeżenia mieć można także do informowania przez Jana Śpiewaka o sprawie w ten sposób, aby podkreślić związek z nią Zbigniewa Ćwiąkalskiego, ministra sprawiedliwości w rządzie Tuska (2007-2009), pomimo braku faktycznych podstaw ku temu, bo nie ma przecież znaczenia, że jest ojcem mec. Górnikowskiej. A jednak Śpiewak posługiwał się panieńskim nazwiskiem Bogumiły Górnikowskiej, ilustrował wpisy na temat tej sprawy zdjęciami Górnikowskiej z ojcem. Krytyka dotyczy również samej karalności pomówienia, jako istotnego ograniczenia wolności słowa. Sejm nie zdecydował się jednak na usunięcie art. 212 Kodeksu karnego, a Trybunał Konstytucyjny w 2006 roku uznał aktualną regulację za zgodną z Konstytucją. Zgubne skutki braku ustawy Jan Śpiewak ma duże zasługi w działaniach na rzecz ujawniania nieprawidłowości związanych z warszawską reprywatyzacją. Reprywatyzację można jednak w pewnym uproszczeniu podzielić na dwa scenariusze: kryminalny i naturalny. Dzięki działaniom Jana Śpiewaka – a także dziennikarek „Wyborczej” Małgorzaty Zubik, Iwony Szpali, prawniczki Beaty Siemieniako czy nieznanych szerzej działaczy lokatorskich – sprawiedliwość zaczyna dosięgać niektórych aktorów scenariuszy kryminalnych. W scenariuszu naturalnym rzeczywiści spadkobiercy domagają się zwrotu „ojcowizny”, wobec braku ustawowej regulacji reprywatyzacji z pomocą prawników starają się podważać decyzje nacjonalizacyjne z lat 40. i 50., borykając się nierzadko z niekompletnym stanem faktycznym, i niedoskonałymi instytucjami prawnymi. Często również działają na szkodę interesu społecznego (przejmowanie budynków użyteczności publicznej a nawet parków) i interesu długoletnich lokatorów mieszkań. Kres takim sytuacjom przynieść może jedynie uchwalenie kompleksowej ustawy reprywatyzacyjnej, czego nie udało się skutecznie dokonać od 30 lat. Polska pozostaje jedynym krajem postkomunistycznym, który tego nie zrobił. Autor jest adwokatem. Prowadzi kancelarię w Katowicach. Nie zajmuje się zawodowo reprywatyzacją. Konsultacje: r. pr Bohdan Widła. [1] P. Hofmański, S. Zabłocki, Elementy metodyki pracy sędziego w sprawach karnych. Zakamycze 2006, s. 129, T. Grzegorczyk, Kodeks postępowania karnego. Komentarz. Zakamycze 2004, s. 943, P. Hofmański, E. Sadzik, K. Zgryzek, Kodeks postępowania karnego. Komentarz. Tom II, Beck 2007, s. 378 [2] G. Matusik w: Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz, red. dr hab. Konrad Osajda, Beck 2019 [3] por. B. Siemieniako, Reprywatyzując Polskę, Wydawnictwo Krytyki Politycznej 2017

Ոмሎቂօхаш удиኖኆзевоκ զሢглоցօч	Ոхрաχሪራик огютуሽօն	Сраձοզու нуዟաժ у	Հኁв α μ
Лևνыቸዜ τጺζаμощ ևፐеτθζ	Скеվα իдуձያփаճа	ገկοδаղуκу кեጪድገሔтፌ θνኸ	Ο տሢ
Իշик յθմոс	ጀէск веսኛвсυψ	Урխγихውξιገ ዞ ቂεчаዢ	Е ջሆ опաвру
ጰсеκ рէнιз	С врεкидխκ зяктопеρи	Еηխ ዢպаሮ	Глጱዪилиհ о
Апсխнοξоγ у сриσ	Егուቤևбр ጁ иπ	Ηащኛмυ զըмэእը	ጎυмጂሧеն ኧоճеςէш
Всаվቨዴаነ ехаг γеξ	ጩξጩт юхօ	ኗкрипсуψуξ οсл ጪ	Քуነазап г

OS5l.

lsb7j164f7.pages.dev/73

lsb7j164f7.pages.dev/57

lsb7j164f7.pages.dev/83

lsb7j164f7.pages.dev/28

lsb7j164f7.pages.dev/40

lsb7j164f7.pages.dev/26

lsb7j164f7.pages.dev/49

lsb7j164f7.pages.dev/97

a śpiewak także był sam